Ciagłość numeracji cmentarzy

[Incubus]

Jakoś nie chcą mi się spiąć numery 144 w Królowej Polskiej i 145-146 w Gromniku - jakiś duży rozrzut pomiędzy okręgami. Chyba, żem coś przeoczył, albom w pomroczności jasnej... (na to ostatnie się nie obrażę).

[Pazuzu]

A czy przypadkiem numeracja nie jest okręgami tylko ówczesnymi powiatami ?? 144 jako położony na terenie powiatu grybowskiego jest w ciągłości numeracji cmentarzy z tego powiatu i najwyższym numerem w tym powiecie, natomiast 145 jest pierwszym obiektem powiatu tarnowskiego...
Jedynym wyjątkiem od zasady jest 233, ale to wynika z podwójnej numeracji Kowalowej (167/233)

[KG]

Ta zachwiana numeracja wynika z likwidacji dwóch cmentarzy, którym już zdążono, w miejsce pierwotnej numeracji okręgowej, nadać nowe oznaczenia w numeracji ciągłej.
Ten o numerze 144 był pod Gromnikiem. Zwłoki ekshumowano na cmentarz 145 w Gromniku, a numer nadano obiektowi w Królowej Polskiej. Być może w Królowej sytuacja była odwrotna – mieli zlikwidować, ale został - na z dala widocznym zboczu.
Cmentarz nr 233 założono w Jodłowej (od strony Kowalowej). Żołnierzy przeniesiono na pobliski, ale w innym okręgu, cmentarz w Kowalowej (167), stąd zapis 167/233. Wolny numer przydzielono szpitalnemu cmentarzowi w Rabce. A dla Nowego Targu zabrakło.

[tadeks]

(...)Jedynym wyjątkiem od zasady jest 233, ale to wynika z podwójnej numeracji Kowalowej (167/233)

(...)Żołnierzy przeniesiono na pobliski, ale w innym okręgu, cmentarz w Kowalowej (167), stąd zapis 167/233.

Kowalowa 167 ?
Jest/był taki zapis, czy to w powyższych postach pomyłki numeracji ?
Ja cmentarz w Kowalowej znam pod numerem 168, zaś 167 to w Ryglicach.
Tak obok tematu o tym cmentarzu w Kowalowej: nie znalazłem 168 na listach do renowacji, remontów.
Podczas mojego tam pobytu w kwietniu 2022 r. tak tam było:

[KG]

Tzw. oczywista omyłka pisarska i brak refleksji.
Z tym cmentarzem na pograniczu Jodłowej i Kowalowej coś od początku musiało być nie tak. Ekshumację już postanowiono, ale decyzja zmieniona została w grudniu 1916 roku – miał zostać, a kierownika artystycznego V okręgu Gustava Rossmanna zobowiązano do pilnego przedstawienia prostego w swej formie projektu. W sierpniu 1917 roku zadecydowano jednak, że gdy tylko nastanie chłodniejsza pora, żołnierze będą ekshumowani do Kowalowej, gdzie zagęszczono układ grobów i tylko nieznacznie zwiększono powierzchnię, upraszczając przy tym kształt cmentarza. W styczniu 1918 nie było jeszcze ogrodzenia, ale je do sierpnia ukończono.
Stan w Kowalowej nadal taki sam jak na fotografiach i na razie nie widać nadziei na poprawę. Przy czym zdjęcia nie pokazują wszystkiego. Cmentarz był remontowany przez Tadeusza Knapika około ćwierć wieku temu. Potem chyba nic nie robiono. Trzyma się relatywnie nieźle. https://images91.fotosik.pl/643/348a2799775c3990med.jpg
Jakieś trzy lata temu upadające drzewo albo konar złamało przęsło ogrodzenia przy pomniku i jeden krzyż. Część ogrodzenia na prawo od pomnika nie była odtwarzana, bo ziemia się tam osuwa (stąd teraz te krzywe nagrobki) i zbocze wymaga stabilizacji, a to kosztuje grube pieniądze.
Jest taki szkic z czasów budowy z komentarzem – umocnienie plecionką między palami. Czyli kiszka. Faszynowa.
W notatce z roku 1924 mowa o parkanie, który „usunął się po stoku w dół i obsunęło się 5 nagrobków”.
Kowalowa jest dobrym przykładem pokazującym sposób nasadzania drzew. W przednim, lewym narożniku widać pod korzeniami dębu resztki słupka narożnego (strzałka):
https://images90.fotosik.pl/644/aa2ef24e62117a7emed.jpg
W czasie remontu nie było innego wyjścia i ogrodzenie „skoszono”, pozostawiając narożne dęby na zewnątrz.