J.Fatuła A.Olejko Manyłowa 1915. Bieszczadzki epizod Wielkiej Wojny

[oeffag]

Kolega Ursi napisał:

Bosko! Olejko w formie!

Co racja to racja: w formie!
Czy ktoś może policzył ile książek autorstwa lub współautorstwa miszcza wydano w ciągu ostatnich 5-ciu lat?
O artykułach nie wspomnę, bo tych jest bez liku.

[Trotta]

Miałem przyjemność być w czerwcu z Kolegami w OeStA/KA i jako tako orientuję się, co można znaleźć w aktach operacyjnych różnych szczebli. Tu mamy mętnie przywołane dwa kartony z dziennikami armii i korpusu. I jeszcze ogólne opracowanko. Naprawdę, tylko tyle??? Do książki o jednej górze, a więc wycinku pola bitwy, który sugeruje maksymalną detaliczność?

Jak to robią amatorzy, można zobaczyć tu:
https://www.austro-wegry.eu/viewtopic.php?f=51&t=2118

Warto zauważyć, że jak podkreśla AO (zakładam jego autorstwo w tym zakresie) powołuje się na wieloletnie badania źródłowe. Tymczasem źródła archiwalne są dość ubogie, co chyba szerszego omówienia chyba nie wymaga. Trzeba też pamiętać, że jeden z autorów z uwagi na kacapską agresję nie miał przez dłuższy czas możliwości prowadzenia jakichkolwiek badań w archiwach.

Mimo wszystko proponuję porównać bazę źródłową szkiców, zalinkowanych w podanym wyżej wątku. A przynajmniej co do tekstu "Manyłowa i Piaski – Działania wojsk austro-węgierskich" mogę zapewnić, że nie został on poprzedzony żadnymi specjalnymi i wieloletnimi badaniami w temacie bieszczadzkim - wykorzystane materiały zostały zgromadzone przy okazji kwerend, dotyczących innych tematów, taki efekt uboczny pracy na innych odcinkach.

szczególnie zaiwanionych nie wiadomo komu szkiców).

Tu obawiam się, że mogłem zasugerować coś, czego sugerować nie miałem zamiaru.

Jeżeli rzeczywiście wykorzystano efekt mojej kwerendy, to w żaden sposób działanie takowe nie wyczerpywało znamion zaiwanienia Jeżeli, podkreślam: jeżeli to rzeczywiście moje badania się przydały, to po pierwsze: dobrze się stało, po wtóre: zdjęcia zostały przekazane JF do dowolnego wykorzystania, bez jakichkolwiek zastrzeżeń, w jakiejkolwiek formie, celu, jak i bez wnikania w krąg ewentualnych współkorzystających czy ograniczenia co do potencjalnych współautorów. Udostępniając kopię źródła oczywiście nie mogłem przenieść praw, którymi nie dysponowałem, czyli np. zgody na opublikowanie. To jednak rzecz między wydawnictwem a konkretnym archiwum.

Czy miałem coś z tymi zdjęciami wspólnego, to nie wiem. Dziennik Korpusu Schmidta spisano na cieniutkim i odbijającym światło papierze. W końcu refleksy światła każdemu mogą wyjść dokładnie takie same

Problem jest tu jeden, ale to już sprawa tych [tego], co to robili [robił] wieloletnie badania źródłowe. Otóż sposób cytowania owego dziennika prowadzi na manowce... Neue Feldakten nie mają numeracji ciągłej, są odrębne listy dla armii, korpusów, dywizji, brygad. Gdy w części "korpuśnej" sięgniemy do kartonu nro 2178, znajdziemy jakieś papierzyska bodaj XVI Korpusu z roku 1916. Natomiast dziennik Korpusu Schmidta znajduje się w części dywizyjnej, bo i korpus ten (sztab) powstał na bazie dywizji piechoty (jej sztabu). Dziennik 43. LITD w miarę płynnie przechodzi w dziennik korpusu (ten sam karton, choć odrębny zeszyt czy zeszyty), by później znów stać się dziennikiem dywizji. Cytowanie powinno wyglądać np. tak: Neue Feldakten, Infanterie Divisionen, Kt. 2178 albo Neue Feldakten, 43. SchD, Kt. 2178..., inaczej wyjdzie pudło (nie to, co trzeba). Przynajmniej moim amatorskim zdaniem.

Ktoś był na promocji i może się podzielić wrażeniami?

[piters]

Tu obawiam się, że mogłem zasugerować coś, czego sugerować nie miałem zamiaru.

Chyba nic z tych rzeczy. Słabo pamiętam, bo było to ponad rok temu. A i sam pełen dziwnych dygresji monolog miejscami było trudno zrozumieć.
Na pewno pojawiły się szkice i komentarz dzielący populację na prowadzących długoletnie badania (i w domyśle, mających dostęp do magicznych papierów - TYCH WŁAŚNIE), oraz bliżej nieokreśloną grupę, która dysponuje co najwyżej materiałami skopiowanymi z mediów społecznościowych

[Trotta]

Jeszcze co do źródeł. W bibliografii nie zostały wymienione akta operacyjne IV Korpusu (funkcjonującego wówczas jako dowództwo grupy armijnej Tersztyánszkyego), chociaż pojedyncze dokumenty wykorzystano jako ilustracje. Jeden z dokumentów na s. 309 podpisano jako "Sytuacja pod Manyłową 13 III 1915 r.". Tymczasem pokazuje on w schematyczny sposób zestawienie jednostek z korpusów Martinyego, Lütgendorfa, Schmidta i XIX (Trollmanna). Zatem sytuację (organizacyjną, nie taktyczną) od Solinki po rejon Przełęczy Łupkowskiej.

Te akurat dokumenty, raz opisywane jako pochodzące z SAW/KA Wien, raz jako "ze zbiorów" trafiły wg mej najlepszej wiedzy do piszących z Wiednia via Morawy