Teatr im.Juliusza Słowackiego

[oeffag]

Za 5 dni, 21-go pażdziernika minie 131 lat od uroczystego otwarcia nowozbudowanego Teatru im.Juliusza Słowackiego.
Było to w dniu 21.10.1893 roku.
Projektantem teatru był znany architekt Jan Zawiejski (na fotografii).
Całkowity koszt budowy wyniósł ok.1.400.000 koron,
a czas budowy, UWAGA,UWAGA, NIESPEŁNA TRZY LATA.(znając aktualne realia budowlane XXI wieku to się w tak zwanej "pale nie mieści")

26-10-18.png

26-10.png

[Heines]

Żeby ten teatr zbudować zburzono kościół Św. Ducha a Jan Matejko w proteście zrezygnował z honorowego obywatelstwa miasta Krakowa.

[oeffag]

Kolega Heines napisał:

Żeby ten teatr zbudować zburzono kościół Św. Ducha a Jan Matejko w proteście zrezygnował z honorowego obywatelstwa miasta Krakowa.

Tak, była z tego powodu wielka awantura, jednak "burzymurkowie" odnieśli "sukces" - wątpliwy zresztą.
Inna sprawa, czy w ówczesnym centrum Krakowa było równie eksponowane miejsce na postawienie tak reprezentacyjnego obiektu?

[Heines]

Rozpatrywanych lokalizacji było podobno ponad 20 - między innymi Rynek Główny, Mały Rynek, place Wszystkich Świętych, Dominikański, Na Groblach, Szczepański, Biskupi. Ale w końcu wybrano plac Św. Ducha ...

Podobno jesienią 1891 podczas kopania fundamentów pod gmach teatru znaleziono szczątki zakonnicy Nimfy(co za imię!) Suchońskiej(1688-1709) i pozostawiono na miejscu zamiast ponownie pochować. Suchońska miała rzucić klątwę na teatr i podobno do dziś straszy w nim. Może. W każdym razie, jeśli rzeczywiście była klątwa, to zadziałała. Było dużo kłopotów podczas budowy.

Fragment z książki Stanisława Broniewskiego "Igraszki z czasem":

Rozpuszczono po mieście plotkę, że gmach jest wadliwie zafundamentowany i na pewno zawali się przed wykończeniem. Plotka w sławnym z bajczarstwa Krakowie rozeszła się bardzo prędko i oczywiście dotarła do projektanta - o to przecież chodziło - który mocno zgryziony dzień cały spędzał na budowie. Podobno nie ustrzegł się niedopatrzeń w projekcie, w którym pominięto np. WC dla widowni i dopiero w czasie budowy wciśnięto je w rogi bocznych przedsionków, gdzie zostały do dziś.

Raz jakiś przyjezdny, idąc z walizeczką od strony dworca, podszedł do spacerującego koło budowy pana z uprzejmym zapytaniem:
- Przepraszam pana, czy to prawda, że tu się wali?
- Owszem, wali się, ale w mordę!

A oto fragment ze strony
https://dziennikpolski24.pl/przedweseln ... c3-2336024

Tempo budowy było błyskawiczne. Kamień węgielny położono uroczyście 2 czerwca 1891. Właściwie nielegalnie, bo oficjalne pozwolenie z Wiednia nadeszło dopiero w październiku. Gmach w całej okazałości objawił się już w roku następnym. Nie wszystkim się spodobał. Jego trójczłonową bryłę złośliwie porównywano z klęczący wielbłądem. Za to o wnętrzu wyrażano się z zachwytem, mówiono: smok połknął perłę.
Pośpiech sprawił, że nie zdążono na czas wykonać przeznaczonych na fasadę rzeźb bogów greckich. Poproszono więc Odona Bujwida, właściciela kamienicy przy ulicy Lubicz, o odstąpienie teatrowi figur zdobiących jego własny dom. Stąd na szczycie attyki frontonu stanął dziarsko podkręcający wąsa Podkomorzy z "Pana Tadeusza" oraz gotowa do tańca Zosia. Nieuwaga robotników spowodowała mylne ułożenie na fasadzie marmurowych płyt z wyrytym na nich złotym napisem. Miało być: "Kraków sztuce narodowej", a jest: "Kraków narodowej sztuce". Tuż przed ukończeniem budynku powtarzano złośliwy dwuwiersz: Feintuchy, Tuchy i Puce - polskiej narodowej sztuce (Zawiejski nazywał się kiedyś Feintuch, autor projektów wykonanej w stylu pompejańskim polichromii Antoni Tuch mieszkał w Wiedniu, Adolf Putz był kamieniarzem i sztukatorem). Spóźnił się z namalowaniem na czas kurtyny Henryk Siemiradzki, a prezydent miasta, Józef Friedlein, musiał w prasie objaśniać alegoryczną treść wielkiego obrazu.

[oeffag]

Fotografie z ówczesnej (październik 1918) prasy przypominającej dwudziestopięciolecie teatru.
- klatka schodowa parteru

p0001.png

- klatka schodowa pierwszego piętra

p0001 - Kopia.png

[Heines]

Istny Wersal. Jeśli o wnętrzu teatru wyrażano się z zachwytem, to z dobrych powodów. Mam nadzieję, że teatr dotarł w tym stanie do dnia dzisiejszego.

[oeffag]

Kolega Heines napisał:

Mam nadzieję, że teatr dotarł w tym stanie do dnia dzisiejszego.

Jak teatr aktualnie wygląda w środku nie mam pojęcia, oglądałem go tylko z zewnątrz.
Z tej perspektywy wygląda imponująco - znakomita robota architekta!

TEATR1.JPG

TEATR2.JPG

[Heines]

Niczego sobie. Nimfa Suchońska ma dobre miejsce do straszenia.

[Józek]

Nieprzejrzysty wybór projektanta, zburzenie zabytku, przekroczenie terminu i budżetu, zatrudnianie obcych wykonawców zamiast krajowych ... czysta patodeweloperka

Pewnie większe wrażenie budynek robiłby gdyby stał na osi jakiejś reprezentacyjnej ulicy czy placu.

W nowoczesnym budynku nie mogło być żadnych konstrukcyjnych elementów drewnianych, głównie z przyczyn przeciwpożarowych. Żelazną konstrukcję dachu teatru, szkielety loży i galerii, urządzenia sceniczne wykonała firma Ignaz Gridl z Wiednia, posiadająca duże doświadczenie w takich przedsięwzięciach. Dyrektor firmy zaoferował przy tym miastu przyjemny rabat i zgodził się na wybór lin (do urządzeń scenicznych) produkcji krajowej - dostępnych "w cenie znacznie niższej" - uznając je przy tym za "wyborne, nieustępujące w niczem wyrobom zagranicznym", czym zyskał aplauz radnych miejskich zatwierdzających wybór oferty.