4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Interesuje mnie, kto objął kmdę oddziału po zranieniu mjra Henryka Madurowicza (26 października 1914)? Kmdtem jednej z kompanii był wówczas kpt Karol Bołdeskuł.
Gdzie można "coś" o 4 batalionie znaleźć więcej? Szlak bojowy (sierpień 1914 - listopad 1915), oficerowie etc.?
Gdzie można "coś" o 4 batalionie znaleźć więcej? Szlak bojowy (sierpień 1914 - listopad 1915), oficerowie etc.?
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Podobno właśnie Karl Boldeskul. Niestety podaję to wg. spisów, gdzie do listopada 1914 jako dca figuruje Felix Schulz, potem Madurowicz, a Boldeskul od grudnia. W marcu 1915 batalion miał objąć major Friedrich Markl, dowodził do następnego roku.
Szlak bojowy zapewne mniej więcej jak cała 2. ITD, czyli pierwsza ofensywa mniej więcej na linii Frampol - Fajsławice, jesienny San zdaje się koło Niska, potem Opatówka, bitwa krakowska, okolice Jaślisk i Wisłoka Wielkiego, dolina Laborczy, Małastów (dokładnie grzbiet Magury na wschód od przełęczy), Przemyśl, później skręt ku Lublinowi. Raportów baonu za walki karpackie chyba nie ma, bo karton miałem w ręku, pewnie bym zeskanował. W dostępnych w sieci zasobach ANK (zespół akt V DOK - głównie przejęte papiery austriackie dot. cmentarzy) jest lista strat baonu z Galicji zach.
Szlak bojowy zapewne mniej więcej jak cała 2. ITD, czyli pierwsza ofensywa mniej więcej na linii Frampol - Fajsławice, jesienny San zdaje się koło Niska, potem Opatówka, bitwa krakowska, okolice Jaślisk i Wisłoka Wielkiego, dolina Laborczy, Małastów (dokładnie grzbiet Magury na wschód od przełęczy), Przemyśl, później skręt ku Lublinowi. Raportów baonu za walki karpackie chyba nie ma, bo karton miałem w ręku, pewnie bym zeskanował. W dostępnych w sieci zasobach ANK (zespół akt V DOK - głównie przejęte papiery austriackie dot. cmentarzy) jest lista strat baonu z Galicji zach.
Є в Києві злота брама, На тій брамі синьо-жовта фана!
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Uzupełnię z lekka: po zajęciu Przemyśla przerzucony nad dolny San, pod Leżajsk, przeprawił się 15 VI, potem dwa dni walk w rejonie Ożanny i pościg nad Tanew.
Sicher jest sicher, powiedział Mannlicher i zrobił szperklapę.
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Wielkie dzięki!
W aktach personalnych Bołdeskuła, polskich, tego wz dcy/ kmdta w 1914 nie ma.
Niestety akta są bardzo zdekompletowane. Pułkownik podpisał Volkslistę, zapewne w związku z tym pewne dokumenty wyszły.
Kilkanaście stron na płka i szefa OII to "grubo" za mało.
Mnie ten 4 batalion właśnie - tylko i wyłącznie - w kontekście Bołdeskuła interesuje. Biogram większy musi mieć, bo on i Radio Gruppe AOK/ Radio Front Austro Nord (1916 - 1917) i nasz Oddział II (1919 - 1920) prowadził.
Adiutantem 4 batalionu był Józef Stanslicki.
Czy mógłbym prosić o namiar (link) na ten wykaz z ANK?
W aktach personalnych Bołdeskuła, polskich, tego wz dcy/ kmdta w 1914 nie ma.
Niestety akta są bardzo zdekompletowane. Pułkownik podpisał Volkslistę, zapewne w związku z tym pewne dokumenty wyszły.
Kilkanaście stron na płka i szefa OII to "grubo" za mało.
Mnie ten 4 batalion właśnie - tylko i wyłącznie - w kontekście Bołdeskuła interesuje. Biogram większy musi mieć, bo on i Radio Gruppe AOK/ Radio Front Austro Nord (1916 - 1917) i nasz Oddział II (1919 - 1920) prowadził.
Adiutantem 4 batalionu był Józef Stanslicki.
Czy mógłbym prosić o namiar (link) na ten wykaz z ANK?
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Jakoś tak się działo, że Karol Bołdeskuł co jakiś czas mi się pojawiał przy grzebaniu w papierach, więc sobie trochę wynotowałem takich strzępów informacji o nim, a przy okazji o FJB.4. Zamierzałem coś tam napisać, ale się nie poskładało w żadną całość. Może dlatego, że tajnymi służbami się nie interesuję i liczę na wzajemność.
Karol Bołdeskuł na pewno był dowódcą tymczasowym FJB.4. Tak napisano w informacji o przyznaniu mu MVK3KD, ogłoszonej w marcu 1915 roku.
Zgodnie z Verordnungsblatt z 24.04.1915, Friedrich Markl z IR.49, któremu już powierzono komendę FJB.4, zostaje formalnym komendantem tego batalionu. Czyli tak jak pisze Trotta, w tym czasie batalionem faktycznie dowodził.
Czyli w czasie bitwy majowej, gdy Karl Bołdeskuł dowodził 3. kompanią nacierającą z grzbietu Magury Małastowskiej na wschód od przełęczy w kierunku Pętnej, dowódcą był Friedrich Markl. Kilkunastu zabitych pochowano na cmentarzu przy drodze przez grzbiet Magury (nr 60).
Friedrich Markl w listopadzie 1915 awansował na stopień Obstlt. i wówczas wymieniano go jako dowódcę FJB.4.
W styczniu 1916 otrzymał zgodę na przyjęcie Krzyża Żelaznego 2. klasy i wymieniono go jako komendanta FJB.4, przy czym wniosek był chyba dość stary, gdyż według tego komunikatu Markl jest nadal majorem. Takie samo odznaczenie i w tym samym czasie otrzymał Karl Bołdeskuł (Hptm. w IR.90, czyli pułku z którego został przeniesiony do FJB.4), a Obstlt. Oskar Hranilović von Czvetassin (to tak nawiasem i bez związku) – Krzyż Żelazny 1. klasy.
To zresztą jakaś dziwna sprawa, bo rok później Bołdeskuł znowu pojawia się w komunikacie o przyjęciu EK2, a wówczas (znów na marginesie i bez związku) zgodę na przyjęcie EK1 otrzymali Obst. Karl Christophori i Obstlt. Oskar Slameczka.
W czerwcu 1916 w informacji o odznaczeniu Obstlt. Markla EKO3KD podane, że jest komendantem FJB (bez wymienienia numeru).
Tenże Markl jesienią 1917 został nobilitowany i nadal podawano, że jest z FJB.4. Jednostkę tę miał wpisaną do nieśmiertelnika:
https://www.dorotheum.com/en/l/1347601/
Karol Bołdeskul został też odznaczony brązowym Signum Laudis w styczniu 1916 (nadal jako Hptm. w IR.90), a rok później – srebrnym SL. Wówczas jest już nadkompletowym oficerem w IR.90, przydzielonym do Sztabu Generalnego, czyli zaczął nowy, interesujący etap swojego życia.
Tak też określono go (ale już w stopniu majora), gdy w sierpniu 1918 odznaczano go EKO3KD.
Karol Bołdeskuł urodził się 4 (1?) listopada 1877 w miejscowości Slobotka. To pewno gdzieś na Bukowinie. Ale gdzie?
Jako datę zgonu zwykle podaje się „po 1944”. Zmarł w Wiedniu 28 listopada 1949. Ciekawi mnie, co się z nim działo od wyjścia z obozu koncentracyjnego, gdzie był więźniem „prewencyjnym”, aż do śmierci?
Karol Bołdeskuł na pewno był dowódcą tymczasowym FJB.4. Tak napisano w informacji o przyznaniu mu MVK3KD, ogłoszonej w marcu 1915 roku.
Zgodnie z Verordnungsblatt z 24.04.1915, Friedrich Markl z IR.49, któremu już powierzono komendę FJB.4, zostaje formalnym komendantem tego batalionu. Czyli tak jak pisze Trotta, w tym czasie batalionem faktycznie dowodził.
Czyli w czasie bitwy majowej, gdy Karl Bołdeskuł dowodził 3. kompanią nacierającą z grzbietu Magury Małastowskiej na wschód od przełęczy w kierunku Pętnej, dowódcą był Friedrich Markl. Kilkunastu zabitych pochowano na cmentarzu przy drodze przez grzbiet Magury (nr 60).
Friedrich Markl w listopadzie 1915 awansował na stopień Obstlt. i wówczas wymieniano go jako dowódcę FJB.4.
W styczniu 1916 otrzymał zgodę na przyjęcie Krzyża Żelaznego 2. klasy i wymieniono go jako komendanta FJB.4, przy czym wniosek był chyba dość stary, gdyż według tego komunikatu Markl jest nadal majorem. Takie samo odznaczenie i w tym samym czasie otrzymał Karl Bołdeskuł (Hptm. w IR.90, czyli pułku z którego został przeniesiony do FJB.4), a Obstlt. Oskar Hranilović von Czvetassin (to tak nawiasem i bez związku) – Krzyż Żelazny 1. klasy.
To zresztą jakaś dziwna sprawa, bo rok później Bołdeskuł znowu pojawia się w komunikacie o przyjęciu EK2, a wówczas (znów na marginesie i bez związku) zgodę na przyjęcie EK1 otrzymali Obst. Karl Christophori i Obstlt. Oskar Slameczka.
W czerwcu 1916 w informacji o odznaczeniu Obstlt. Markla EKO3KD podane, że jest komendantem FJB (bez wymienienia numeru).
Tenże Markl jesienią 1917 został nobilitowany i nadal podawano, że jest z FJB.4. Jednostkę tę miał wpisaną do nieśmiertelnika:
https://www.dorotheum.com/en/l/1347601/
Karol Bołdeskul został też odznaczony brązowym Signum Laudis w styczniu 1916 (nadal jako Hptm. w IR.90), a rok później – srebrnym SL. Wówczas jest już nadkompletowym oficerem w IR.90, przydzielonym do Sztabu Generalnego, czyli zaczął nowy, interesujący etap swojego życia.
Tak też określono go (ale już w stopniu majora), gdy w sierpniu 1918 odznaczano go EKO3KD.
Karol Bołdeskuł urodził się 4 (1?) listopada 1877 w miejscowości Slobotka. To pewno gdzieś na Bukowinie. Ale gdzie?
Jako datę zgonu zwykle podaje się „po 1944”. Zmarł w Wiedniu 28 listopada 1949. Ciekawi mnie, co się z nim działo od wyjścia z obozu koncentracyjnego, gdzie był więźniem „prewencyjnym”, aż do śmierci?
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Dziękuję bardzo!
Data śmierci Bołdeskuła była dotychczas nieznana, nie wiedziałem także, że był w KL.
To co mam wygląda jak następuje:
Karta ewidencyjna, [1922].
żona Marianna Miza, bezdzietny
data wstąpienia do WP 8 stycznia 1919 r.
Akademia Wojskowa Wiener Neustadt 1897 – 1899
1 września 1899 – 1 września 1907 75 pułk piechoty, oficer w kompanii, adiutant batalionu
1905 – 1905 Szkoła Wojenna
1 września 1907 – 1 października 1912 nauczyciel w Szkole Kadetów we Lwowie
1 listopada 1912 – 1 października 1913 komendant kompanii 90 pułk piechoty
1 października 1913 – 4 sierpnia 1914 Biuro Ewidencyjne
4 sierpnia 1914 – 4 listopada 1915 komendant kompanii, batalionu, 4 batalionu strzelców
4 listopada 1915 – 1 lutego 1916 „przy brygadzie piechoty przydzielony do Sztabu Gen.” „oficer Sztabu Gen.”
1 lutego 1916 – 1 sierpnia 1917 „kier. sł radio podsłuchowej na fr. ros”
1 sierpnia 1917 – 1 maja 1918 1 oficer 12 Brygada Górska
1 maja 1918 – 1 listopada 1918 „kierownik transportów kolejowych w Odessie”
8 stycznia 1919 przyjęty do WP
1 kwietnia 1919 szef OII
20 lipca 1920 oficer łącznikowy przy Armii generała Pawlenki
17 października 1920 „wysłany do przeprow. pertraktacji z sowiecką armią w Berdyczowie w sprawie rozejmu”, „pertraktacje zakończone podpisaniem o wycofaniu wojsk obu stron przez linię rozejmową i pas neutralny, trwały dziesięć dni”
1 października [???] 1920 „wyznaczony szefem sztabu Grupy Południowej 6 Armii”
15 grudnia 1920 „powołany na zastępstwo szefa sztabu 6 Armii”
„Od 7 lutego 1921 roku bez przydziału, zachorował w marcu 1921 i otrzymał dwumiesięczny urlop dla poratowania zdrowia”
15 maja 1922 III rezerwa Dz. Pers. 9/ 22
1 października 1922 przeniesiony w stały stan spoczynku z prawem noszenia munduru Dz. Pers. 42/ 1922
podporucznik 18 sierpnia 1899
porucznik 1 listopada 1904
kapitan 1 maja 1913
major 1 sierpnia 1918
pułkownik 1 kwietnia 1920 „weryfikacja szarży”
Karol Bołdeskuł: Karta ewidencyjna, [1920].
7 listopada 1915 – 20 marca 1916 „w sztabie generalnym (4 Bryg. Piechoty)”
14 sierpnia 1917 – 4 maja 1918 1 oficer 12 Brygada Górska
14 maja 1918 – 1 listopada 1918 „jako oficer Sztabu Gen. wysłany z ramienia Szefa Kolejnictwa do pomocy i na zastępcę kierownika kolejowego transportowego oddziału w Odessie”
12 stycznia 1919 – 31 marca 1919 szef Sekcji Zachodniej
zdolny do służby frontowej
EKO3, MVK3 „i wszystkie niższe odznaczenia”, EK2
data wstąpienia do WP 12 stycznia 1919
Karol Bołdeskuł: Karta stanu służby w W. P., 18 grudnia 1920.
28 lipca – 15 października oficer łącznikowy
20 października – 28 października 1920 „przewodniczący polskiej komisji rozejmowej w Berdyczowie”
3 grudnia – 15 grudnia „czasowo szef sztabu Dow. Grupy Połud. (Latinika) w 6 Armii” w zastępstwie generał podporucznik Szymański
16 grudnia „zastępstwo szefa sztabu Dow. 6 Armii”
Oczywiście daty dzienne, objęcia, zdania etc. trzeba zweryfikować. To karty/ listy wypełniane osobiście przez Bołdeskuła.
Data śmierci Bołdeskuła była dotychczas nieznana, nie wiedziałem także, że był w KL.
To co mam wygląda jak następuje:
Karta ewidencyjna, [1922].
żona Marianna Miza, bezdzietny
data wstąpienia do WP 8 stycznia 1919 r.
Akademia Wojskowa Wiener Neustadt 1897 – 1899
1 września 1899 – 1 września 1907 75 pułk piechoty, oficer w kompanii, adiutant batalionu
1905 – 1905 Szkoła Wojenna
1 września 1907 – 1 października 1912 nauczyciel w Szkole Kadetów we Lwowie
1 listopada 1912 – 1 października 1913 komendant kompanii 90 pułk piechoty
1 października 1913 – 4 sierpnia 1914 Biuro Ewidencyjne
4 sierpnia 1914 – 4 listopada 1915 komendant kompanii, batalionu, 4 batalionu strzelców
4 listopada 1915 – 1 lutego 1916 „przy brygadzie piechoty przydzielony do Sztabu Gen.” „oficer Sztabu Gen.”
1 lutego 1916 – 1 sierpnia 1917 „kier. sł radio podsłuchowej na fr. ros”
1 sierpnia 1917 – 1 maja 1918 1 oficer 12 Brygada Górska
1 maja 1918 – 1 listopada 1918 „kierownik transportów kolejowych w Odessie”
8 stycznia 1919 przyjęty do WP
1 kwietnia 1919 szef OII
20 lipca 1920 oficer łącznikowy przy Armii generała Pawlenki
17 października 1920 „wysłany do przeprow. pertraktacji z sowiecką armią w Berdyczowie w sprawie rozejmu”, „pertraktacje zakończone podpisaniem o wycofaniu wojsk obu stron przez linię rozejmową i pas neutralny, trwały dziesięć dni”
1 października [???] 1920 „wyznaczony szefem sztabu Grupy Południowej 6 Armii”
15 grudnia 1920 „powołany na zastępstwo szefa sztabu 6 Armii”
„Od 7 lutego 1921 roku bez przydziału, zachorował w marcu 1921 i otrzymał dwumiesięczny urlop dla poratowania zdrowia”
15 maja 1922 III rezerwa Dz. Pers. 9/ 22
1 października 1922 przeniesiony w stały stan spoczynku z prawem noszenia munduru Dz. Pers. 42/ 1922
podporucznik 18 sierpnia 1899
porucznik 1 listopada 1904
kapitan 1 maja 1913
major 1 sierpnia 1918
pułkownik 1 kwietnia 1920 „weryfikacja szarży”
Karol Bołdeskuł: Karta ewidencyjna, [1920].
7 listopada 1915 – 20 marca 1916 „w sztabie generalnym (4 Bryg. Piechoty)”
14 sierpnia 1917 – 4 maja 1918 1 oficer 12 Brygada Górska
14 maja 1918 – 1 listopada 1918 „jako oficer Sztabu Gen. wysłany z ramienia Szefa Kolejnictwa do pomocy i na zastępcę kierownika kolejowego transportowego oddziału w Odessie”
12 stycznia 1919 – 31 marca 1919 szef Sekcji Zachodniej
zdolny do służby frontowej
EKO3, MVK3 „i wszystkie niższe odznaczenia”, EK2
data wstąpienia do WP 12 stycznia 1919
Karol Bołdeskuł: Karta stanu służby w W. P., 18 grudnia 1920.
28 lipca – 15 października oficer łącznikowy
20 października – 28 października 1920 „przewodniczący polskiej komisji rozejmowej w Berdyczowie”
3 grudnia – 15 grudnia „czasowo szef sztabu Dow. Grupy Połud. (Latinika) w 6 Armii” w zastępstwie generał podporucznik Szymański
16 grudnia „zastępstwo szefa sztabu Dow. 6 Armii”
Oczywiście daty dzienne, objęcia, zdania etc. trzeba zweryfikować. To karty/ listy wypełniane osobiście przez Bołdeskuła.
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Jak już wcześniej pisałem, coś tam knułem w tej sprawie.
Karol Alfered BOLDESKUL, oficer w st. spocz. (a.D.), żonaty, bezdzietny, katolik, Polak, mieszkający w Poznaniu przy Tannenbergstrasse 1/6, został aresztowany prewencyjnie i przewieziony 25 kwietnia 1940 roku do obozu w Dachau. Otrzymał numer 5309. 5 czerwca 1940 roku odesłano go do Mauthausen. Nie wiem, jak długo był w tym obozie.
O czasach wcześniejszych jest krótka wzmianka wzmianka w: Bogumił Rudawski, Rola poznańskiej ekspozytury Głównego Urzędu Powierniczego Wschód w grabieży polskiego mienia dokonanej w Kraju Warty w latach 1939 –1944 - mieszkał w Poznaniu, prowadził zakład samochodowy, który został przymusowo przejęty, mimo iż właściciel miał status DVL 3.
Dzisiaj przejrzałem jeszcze kilka papierów (elektronicznych), dotyczących dowództwa FJB.4.
Henryk Madurowicz - czy na pewno faktycznie objął dowództwo batalionu?
Jak podajesz, ranny został 26 października 1914 roku. Poinformowano o tym w Liście strat z 10.12.1914 – kapitan, w 4. kompanii FJB.4, urodzony w Przemyślanach w roku 1868, postrzał w lewą łydkę. Natomiast jego awans na majora (od 1 stycznia 1915) z jednoczesnym powołaniem na komendanta FJB.4 ogłoszony jest w Verordnungsblatt z 19 grudnia 1914.
Jeżeli jednak mianowano go dowódcą od 1.01.1915 lub od 19.12.1914 (chociaż słowo „jednocześnie” pewno odnosi się też do daty styczniowej), to faktycznie komendy raczej nie objął – pod koniec lutego 1915 został przeniesiony w stan spoczynku (jako komendant FJB.4) – niezdolny do służby liniowej, przeznaczony do zadań lokalnych.
Mogło być więc tak, że w związku z tymi perturbacjami Karol Bołdeskuł był tymczasowym dowódcą do marca 1915 i nigdy formalnie dowódcą nie został.
Dowódca batalionu, Obstlt. Felix Schulz, został ciężko ranny w głowę (dwa postrzały) w tej samej potyczce, gdy zraniony w łydkę został Hptm. Heinrich Madurowicz. Schulz trafił do szpitala w Krakowie, a w połowie listopada poinformowano o jego śmierci podczas transportu do Wiednia. Wkrótce jednak wiadomość ta została zdementowana. Zmarł w Wiedniu 13 grudnia 1914. Czyli komenda batalionu tymczasowo została przejęta pod koniec października.
Przebieg służby Karola Bołdeskuła do 1914 roku dałoby się zweryfikować na podstawie Ranglisten.
Karol Alfered BOLDESKUL, oficer w st. spocz. (a.D.), żonaty, bezdzietny, katolik, Polak, mieszkający w Poznaniu przy Tannenbergstrasse 1/6, został aresztowany prewencyjnie i przewieziony 25 kwietnia 1940 roku do obozu w Dachau. Otrzymał numer 5309. 5 czerwca 1940 roku odesłano go do Mauthausen. Nie wiem, jak długo był w tym obozie.
O czasach wcześniejszych jest krótka wzmianka wzmianka w: Bogumił Rudawski, Rola poznańskiej ekspozytury Głównego Urzędu Powierniczego Wschód w grabieży polskiego mienia dokonanej w Kraju Warty w latach 1939 –1944 - mieszkał w Poznaniu, prowadził zakład samochodowy, który został przymusowo przejęty, mimo iż właściciel miał status DVL 3.
Dzisiaj przejrzałem jeszcze kilka papierów (elektronicznych), dotyczących dowództwa FJB.4.
Henryk Madurowicz - czy na pewno faktycznie objął dowództwo batalionu?
Jak podajesz, ranny został 26 października 1914 roku. Poinformowano o tym w Liście strat z 10.12.1914 – kapitan, w 4. kompanii FJB.4, urodzony w Przemyślanach w roku 1868, postrzał w lewą łydkę. Natomiast jego awans na majora (od 1 stycznia 1915) z jednoczesnym powołaniem na komendanta FJB.4 ogłoszony jest w Verordnungsblatt z 19 grudnia 1914.
Jeżeli jednak mianowano go dowódcą od 1.01.1915 lub od 19.12.1914 (chociaż słowo „jednocześnie” pewno odnosi się też do daty styczniowej), to faktycznie komendy raczej nie objął – pod koniec lutego 1915 został przeniesiony w stan spoczynku (jako komendant FJB.4) – niezdolny do służby liniowej, przeznaczony do zadań lokalnych.
Mogło być więc tak, że w związku z tymi perturbacjami Karol Bołdeskuł był tymczasowym dowódcą do marca 1915 i nigdy formalnie dowódcą nie został.
Dowódca batalionu, Obstlt. Felix Schulz, został ciężko ranny w głowę (dwa postrzały) w tej samej potyczce, gdy zraniony w łydkę został Hptm. Heinrich Madurowicz. Schulz trafił do szpitala w Krakowie, a w połowie listopada poinformowano o jego śmierci podczas transportu do Wiednia. Wkrótce jednak wiadomość ta została zdementowana. Zmarł w Wiedniu 13 grudnia 1914. Czyli komenda batalionu tymczasowo została przejęta pod koniec października.
Przebieg służby Karola Bołdeskuła do 1914 roku dałoby się zweryfikować na podstawie Ranglisten.
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
O Madurowiczu wiem na podstawie jego polskiej teczki personalnej. Jakie tam dokumenty są - nie pamiętam oczywiście - ale mam to "gdzieś" na foto. Postaram się wyszukać szybko, nie wpisałem tego do pliku, nawet nie pamiętam kiedy (rok) to fotografowałem. Znajdę.
Akt personalnych Bołdeskuła w Wiedniu nie szukałem. Sprawa musi poczekać.
Bardzo to wszystko interesujące!
O Madurowiczu jeszcze:
5 czerwca 1921 r.
major Zdzisław Tatar – Trześniowski zastrzelił podpułkownika Henryka Madurowicza, następnie popełnił samobójstwo
O co "poszło" nie pamiętam, muszę wyszukać fotki teczki.
Akt personalnych Bołdeskuła w Wiedniu nie szukałem. Sprawa musi poczekać.
Bardzo to wszystko interesujące!
O Madurowiczu jeszcze:
5 czerwca 1921 r.
major Zdzisław Tatar – Trześniowski zastrzelił podpułkownika Henryka Madurowicza, następnie popełnił samobójstwo
O co "poszło" nie pamiętam, muszę wyszukać fotki teczki.
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Zapewne Henryk Madurowicz podawał, że był komendantem FJB.4. Miał do tego podstawy, bo nominację dostał. Przypuszczam jednak, że batalionu faktycznie nie objął, skoro pod koniec lutego 1915 przeszedł w stan spoczynku, a procedura superarbitracyjna musiała trochę potrwać.
Mam wątpliwości, czy Karol Bołdeskuł otrzymał nominację na dowódcę (stałego) FJB.4, bo to by oznaczało, że wiosną 1915 roku wrócił na stanowisko dowódcy kompanii w tym samym pułku, więc byłaby to służbowa degradacja. W przypadku dowódcy tymczasowego (a przynajmniej jakiś czas nim był) powrót do poprzedniej funkcji to rzecz normalna.
Jesienią 1914 Karol Bołdeskuł był kapitanem o 1,5 rocznym stażu. Awans na stopień majora otrzymał w lecie 1918 roku. To też przemawia przeciw mianowaniu go na stałego dowódcę pułku strzelców polowych w 1914 lub na początku 1915 roku.
Oficjalnie przyczyna gwałtownego zdarzenia pomiędzy Zdzisławem Trześniowskim a Henrykiem Madurowiczem w krakowskich koszarach na Krowodrzy w 1921 roku chyba nie została podana. Wojskowe życiorysy mieli bardzo różne. Ciekawe co w Twojej teczce.
Mam wątpliwości, czy Karol Bołdeskuł otrzymał nominację na dowódcę (stałego) FJB.4, bo to by oznaczało, że wiosną 1915 roku wrócił na stanowisko dowódcy kompanii w tym samym pułku, więc byłaby to służbowa degradacja. W przypadku dowódcy tymczasowego (a przynajmniej jakiś czas nim był) powrót do poprzedniej funkcji to rzecz normalna.
Jesienią 1914 Karol Bołdeskuł był kapitanem o 1,5 rocznym stażu. Awans na stopień majora otrzymał w lecie 1918 roku. To też przemawia przeciw mianowaniu go na stałego dowódcę pułku strzelców polowych w 1914 lub na początku 1915 roku.
Oficjalnie przyczyna gwałtownego zdarzenia pomiędzy Zdzisławem Trześniowskim a Henrykiem Madurowiczem w krakowskich koszarach na Krowodrzy w 1921 roku chyba nie została podana. Wojskowe życiorysy mieli bardzo różne. Ciekawe co w Twojej teczce.
Re: 4 batalion strzelców polowych kmdci, oficerowie
Wg znanych mi informacji obaj byli dowódcami tymczasowymi. Stałym został dopiero Markl.KG pisze: ↑31 sty 2021, 15:10Zapewne Henryk Madurowicz podawał, że był komendantem FJB.4. Miał do tego podstawy, bo nominację dostał. Przypuszczam jednak, że batalionu faktycznie nie objął, skoro pod koniec lutego 1915 przeszedł w stan spoczynku, a procedura superarbitracyjna musiała trochę potrwać.
Mam wątpliwości, czy Karol Bołdeskuł otrzymał nominację na dowódcę (stałego) FJB.4, bo to by oznaczało, że wiosną 1915 roku wrócił na stanowisko dowódcy kompanii w tym samym pułku, więc byłaby to służbowa degradacja. W przypadku dowódcy tymczasowego (a przynajmniej jakiś czas nim był) powrót do poprzedniej funkcji to rzecz normalna.
Є в Києві злота брама, На тій брамі синьо-жовта фана!
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 24 gości