Austro-Węgry

Józek pisze: ↑

17 sty 2024, 11:31

Z tymi "Nowinami" coś mi nie pasuje, ukazywały się do 1913, ja te relacje znam z "Czasu"

Ciekawe, bo w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej wydania "Nowin" można przeglądać do roku 1950

Józek pisze: ↑

17 sty 2024, 11:31

Jamka we wspomnieniach pisze że go w tym czasie nie było w Bieżanowie,, wywiózł rodzinę do Podgórza o ile dobrze pamiętam.

Aż dnia 27 listopada wieczór, cała kolej wraz ze stacją Bieżanów ewakuowała, a 28 listopada (było to w sobotę po południu) pierwsze patrole komuskie zawitały do Bieżanowa, aż do dworu. Z tego powodu, że Moskale chcieli się na dobre osadzić z armatami na Gaju i na Kajmie, nasza artyleria chcąc temu przeszkodzić biła w te miejsca, że aż jęczało, wskutek czego od kul spalono wówczas dom Lurańca na Gaju i Jana Krówki, Wawrzyńca Jędrzejczyka na Kajmie.
(...)
Po opuszczeniu więc wojsk austriackich Bieżanowa i okolicy i zamknięcia bram Twierdzy Krakowa, od 27 względnie 28 listopada 1914 roku ulokowali się Moskale w Bieżanowie, ale tylko na Gaju (we wsi nie mieli odwagi i powodu bliskości „drutów”). Przez dziewięć dni była strzelanina, raz większa, raz mniejsza między patrolami, lecz nigdzie w tym miejscu do żadnej większej potyczki nie przyszło i sama tylko artyleria nasza trzymała Moskali w należytym oddaleniu od Krakowa. Z cywilnej ludności, pomimo strzałów armatnich na Bieżanów i Kajm, nawet ranny nikt nie został. (...) Wreszcie wskutek okropnej klęski zadanej Moskalom około Limanowej w nocy, 6 grudnia 1914 roku, zaczęli się gwałtownie i w pośpiechu cofać Moskale i od tej chwili ludzie poczęli lżej oddychać.

Do poczytania online tutaj: https://alefotki.blogspot.com/2021/02/v ... tniki.html

tmach pisze: ↑

17 sty 2024, 13:23

Wreszcie wskutek okropnej klęski zadanej Moskalom około Limanowej w nocy, 6 grudnia 1914 roku, zaczęli się gwałtownie i w pośpiechu cofać Moskale i od tej chwili ludzie poczęli lżej oddychać.

Abstrahując od tego, gdzież to Moskale zostali tak strasznie sprani, to ten cytat cudownie oddaje to, że działania "Drugiej bitwy o Kraków" (w cudzysłowie, bo użyłem nazwy lansowanej w niektórych całkiem współczesnych publikacjach) były niczym innym jak peryferyjnym fragmentem operacji limanowsko-łapanowskiej:)

Czarny pisze: ↑

17 sty 2024, 13:23

Józek pisze: ↑

17 sty 2024, 11:31

Z tymi "Nowinami" coś mi nie pasuje, ukazywały się do 1913, ja te relacje znam z "Czasu"

Ciekawe, bo w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej wydania "Nowin" można przeglądać do roku 1950

I wszystko jasne. Na ŚBC masz "Nowiny" ale z Opola, w zasadzie przepisali relację z krakowskiego "Czasu" (na co sami wskazują na początku tekstu):
https://sbc.org.pl/dlibra/publication/287444
Tutaj ten numer "Czasu":
http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmeta ... ublication

tmach pisze: ↑

17 sty 2024, 13:23

Po opuszczeniu więc wojsk austriackich Bieżanowa i okolicy i zamknięcia bram Twierdzy Krakowa, od 27 względnie 28 listopada 1914 roku ulokowali się Moskale w Bieżanowie, ale tylko na Gaju (we wsi nie mieli odwagi i powodu bliskości „drutów”). Przez dziewięć dni była strzelanina, raz większa, raz mniejsza między patrolami, lecz nigdzie w tym miejscu do żadnej większej potyczki nie przyszło i sama tylko artyleria nasza trzymała Moskali w należytym oddaleniu od Krakowa. Z cywilnej ludności, pomimo strzałów armatnich na Bieżanów i Kajm, nawet ranny nikt nie został. (...) Wreszcie wskutek okropnej klęski zadanej Moskalom około Limanowej w nocy, 6 grudnia 1914 roku, zaczęli się gwałtownie i w pośpiechu cofać Moskale i od tej chwili ludzie poczęli lżej oddychać.

Do poczytania online tutaj: https://alefotki.blogspot.com/2021/02/v ... tniki.html

W innym miejscu Jamka pisze tak:
Podpisany, mając synów Józia i Ludwika oraz Tadeusza w wieku lat 15, 17 i 18 letnich, bał się ich na wsi zostawiać.
Po porozumieniu się z ks. prob. Maciejem Jacaszkiem, mając na Podgórzu krewnych przy ulicy Kalwaryjskiej – postanowił na jakiś czas umieścić rodzinę u krewnych w Podgórzu i tak się stało.
Dnia 11 listopada 1914 spakowaliśmy na wóz pościel, zboże, nieco ziemniaków i w ogóle cały prowiant i rankiem wyjechaliśmy do Podgórza.
(...)
Przecie po kilku godzinach męki, krzyków, gróźb i łajań dotarliśmy szczęśliwie do Podgórza.
Poumieszczaliśmy jako tako przywiezione rzeczy i podpisany miał zamiar wrócić się do Bieżanowa, tymczasem Kraków naokoło zamknięto bramami, bo dokoła Kraków otoczony był drutami i nikogo bez przepustki ani z Krakowa, ani do Krakowa nie puścili od tego dnia.
Celem uzyskania przepustki trzeba było stać w ogonku nieraz po kilka dni, zanim się takową dostało. Wreszcie zaczęła się przymusowa ewakuacja Krakowa.
(...)
Podpisany z bólem serca patrzył, jak policja pędziła setki i tysiące ludzi za bramy miasta, a to największą biedotę.
Była chwila, iż zdawało się, że Kraków zostanie zbombardowany przez Moskali.
Całymi dniami i nocami słychać było strzały armatnie z ciężkich dział, aż się ziemia trzęsła.
Od kul armatnich spaliło się kilka domów w Bieżanowie, na Kajmie, Gaju i innych.
Wreszcie Moskale zajęli Wieliczkę i zaczęli okupować na wsiach wkoło Wieliczki, jak Sierczy, Sygneczowie.
W tym czasie nadciągnęły wojska niemieckie i wspólnymi wysiłkami z wojskami austriackimi zdołano atak Mo-skali nie tylko zatrzymać, ale Moskale od dnia 6.12.1914 roku musieli się prędko cofać.
Pierwszy pociąg próbny z robotnikami odszedł z Bieżanowa w dniu 7.12.1914 r., w którym i podpisany się znalazł.
Od tego czasu podpisany już był sam w domu i to tylko w kuchni, gdyż cała organistówka zajęta była przez wojska przeważnie czeskie, tzw. „Arbeitsamt”, później zaś przez Węgrów.
W całej organistówce było około sześćdziesięciu ludzi.
Rodzina podpisanego była w Podgórzu do końca marca 1915 roku.

Czytam to teraz ponownie i tracę pewność gdzie on właściwie wtedy był. Ale reszta jest dość precyzyjna - daty przyjścia i odejścia ruskich, stopień intensywności walk, straty materialne we wsi.

Józek pisze: ↑

17 sty 2024, 18:54

Czytam to teraz ponownie i tracę pewność gdzie on właściwie wtedy był.

Zapewne w Krakowie, to akurat niczemu nie przeszkadza. Pamiętnik mógł być uzupełniony zaraz po powrocie do Bieżanowa - tyle że podstawą tych uzupełnień były nie własne przeżycia, a relacje tych co zostali. Wystarczyło pogadać z czcigodnym duszpasterzem albo z chłopami w karczmie przy piwie, żeby mieć pełen ogląd sytuacji.

johan1968 pisze: ↑

16 sty 2024, 10:35

Bardzo zgrabna propagando-fałszywka naszego Twierdzowego pododdziału propaganda-PressBüro. Arcyskuteczna. Tak skuteczna, że doświadczonych (wydawało by się przynajmniej) oficerów Wojska Polskiego potrafi zwodzić i uwodzić, tumanić i oślepiać-zaślepiać - w latach1980-tych, 1990-tych, 2000-nych - aż po obecne, 2020-ste. Są na to dowody, przykłady tego. Całkiem świeże.

KG pisze: ↑

16 sty 2024, 15:47

Piękny tekst.
Wiadomo już, na czyj młyn przeciwnicy teorii o hatakumbie kaimowej kierują (pod płaszczykiem) mętną wodę, by potem w niej łowić.

Warto jeszcze dodać że to łowienie pod płaszczykiem to za moskiewskie ruble (obecnie 1 rubel = 1 cent amerykański). A autor tekstu to przecież jedyny prawdziwy obrońca i gospodarz wzgórza. Interesujący jest jego modus operandi - na grudniowe "obchody" najchętniej zaprasza nowych - a to jakiś nowy konsul, a to przedstawiciele nowej jednostki wojskowej, nie zapraszany wcześniej biskup itp. Najbardziej chyba lubi być von Beschim i tit. oberstem obwieszonym medalami, habachtować i rechtować podwładnych, ale że dobrze jest też być zarazem dobrym patriotycznym patriotą, więc jednego dnia modlą się przy relikwiach ostatniego cesarza a innego świętują zrzucenie jego władzy przez Kraków. Przy obchodach wciągają na maszt biało-czerwoną przed puszczeniem volkshymnu, a w groby legionistów wbijają chorągiewki z nazwą swojego ulubionego ck regimentu.

W ramach zdrożnej rozrywki patrzę jeszcze co ten gość wypisuje. Język jak z komedii Barei: "działania grup lokalnych, które pod pretekstem działalności edukacyjnej uprawiają agitację", "W tym kontekście warto również postawić pytanie czemu i komu takie działania mogły i mogą nadal służyć?", "prawda ma przegrać z grupą interesów i ludzi reprezentujących wrogie Polsce interesy". No i "bezimienni detektoryści" co brzmi niczym "parówkowi skrytożercy".
Z innego jego tekstu, w podobnym duchu gównianych insynuacji: "Aby zrozumieć opisaną sytuację, trzeba być może spojrzeć na nią z zupełnie innej perspektywy, a mianowicie – przez pryzmat nieustannej walki wywiadów, jaka toczyła się jeszcze przed rozpoczęciem Wielkiej Wojny w 1914 r. (...) Przez ponad 45 lat działalności Rosjan na polskiej ziemi został zbudowany skuteczny powiązany z nimi aparat wywiadowczy, który nadal trwa. (...) Fakt ten być może pokazuje, iż na naszym terenie nadal działają siły, które uniemożliwiają takie upamiętnienia."
Tak że ten.

Biorąc pod uwagę intensywność walk „parówkowi skrytożercy” musieli obłowić się niezmiernie na lokalnym „dziedzictwie kulturowym”. Swoją drogą te swoiste „hemoroidy emocjonalne” wyrażane przez różnego rodzaju „osobistości” z powodu skorodowanego badziewia jest niezwykle zabawne.

Nie wiem czy szanownym kolegom wiadomo iż wzgórze Kaim to wg gorlice.pl symbol jak Westerplatte dla drugiej wojny światowej. Jeśli koledzy do tej pory tego nie wiedzieliście, to już wiecie
https://www.gorlice.pl/pl/220/19062/co- ... gykfCubQVg

Biedny Henryk Nitra, nie wiedział, co on robi tym pomnikiem.

Niechcący wzniósł pomnik trwalszy od prawdy. Mógł otworzyć oczy niedowiarkom. A otwarł bramę do alternatywnej rzeczywistości...

Już się nie będę czepiać, że administracyjnie to Wieliczka sięga dokładnie do szczytu wzgórza, połowa pagóra to już Kraków...